[overzicht] [activiteiten] [ongeplande activiteiten] [besluiten] [commissies] [geschenken] [kamerleden] [kamerstukdossiers] [🧑mijn] [open vragen]
[toezeggingen] [stemmingen] [verslagen] [🔍 uitgebreid zoeken] [wat is dit?]

Verzoek werkbezoek New York Nationale Politie

Overig (openbaar)

Nummer: 2011D21917, datum: 2011-04-26, bijgewerkt: 2025-05-21 12:24, versie: 1

Directe link naar document (.doc), link naar pagina op de Tweede Kamer site.

Gerelateerde personen:

Onderdeel van zaak 2011Z08821:

Onderdeel van activiteiten:

Preview document (🔗 origineel)


Historie

In het midden van de jaren negentig kwam in New York het concept
`zero-tolerance' op. Alhoewel zero-tolerance policing (ZTP) wordt
geassocieerd met optreden met harde hand, wordt bij nadere bestudering
duidelijk dat het een combinatie is van `zacht' met `hard' politiewerk.
William Bratton was de korpschef in New York die zero-tolerance policing
vorm gaf tezamen met burgemeester Giuliani. Zij waren vastbesloten om de
orde- en criminaliteitsproblemen in New York aan te pakken. De NYPD was
te passief/voorzichtig, en vooral bezig de ``eigen huid'' te redden.
Bratton zorgde binnen twee jaar voor de noodzakelijke ommezwaai. 

Werkwijze

In zijn tijd bij de spoorwegpolitie maakte Bratton gebruik van
intensieve surveillance, situatiegebonden misdaadbestrijding en
informatietechnologie. Gevolg hiervan was: een significante daling van
het criminaliteitscijfer in de metro. Bij de NYPD was een van zijn
eerste acties: 6000 extra agenten op straat. Er werden grootse acties
ondernomen tegen de zogenoemde quality of life overtredingen. Verder
werden BDI's gecreeerd. Dit zijn samenwerkingsverbanden tussen
bedrijven, particuliere beveiliging en de politie (voornamelijk
gefinancierd uit particuliere fondsen). Bratton voerde tevens `Compstat'
in. Dit bestaat uit twee delen: 1) goede en tijdige informatie en 2) de
districtschefs zijn direct verantwoordelijk. Een recht voor je raap
mentaliteit werd het uitgangspunt. Tijdens Compstatvergaderingen, die
voor iedereen toegankelijk waren, werden de chefs geacht zowel beleid
als cijfers te presenteren. Zij kregen operationele steun en tactisch
advies aangeboden maar een confronterende omgangsvorm jegens
leidinggevenden werd gewoonte. Slecht presteren = ontslag. Verloederde
wijken werden teruggewonnen door het terug in bezit nemen van de wijk
d.m.v. een combinatie van moderne informatietechnologie en een
agressieve surveillance. ZTP staat -kortom- voor een beleid waarbij
(ondermeer) alle overtredingen hard werden aangepakt door constante druk
en zichtbare aanwezigheid van de politie. Dit werd toegepast in New York
in het beleid en de operationele praktijk door o.a.:

Meer agenten op straat met intensieve surveillance;

Publieke ruimtes terugwinnen;

Ordeverstoringen en kleine vergrijpen hard aanpakken;

Druk op de ketel houden door consequente en aanhoudende ordehandhaving;

Dagvaardingen of niet-naleving consequent laten volgen door arrestatie
en vervolging;

Snelle analyse en informatie gebruik;

Aanpakken van veelplegers;

Chefs afrekenen op prestaties, met harde gevolgen;

Hulp en middelen inroepen vanuit de particuliere sector;

Samenwerkingsverbanden met een reeks instellingen;

Probleemoplossend werken;

betrokkenheid van de gemeenschap;

Krachtig leiderschap;

Succes bekend maken.

Bratton zelf werd het grote voorbeeld van de chef die achter zijn bureau
vandaan komt om zijn manschappen te inspireren maar ingeval van
onvoldoende presteren, rekende hij af. 

Werkbezoek

De leden Coeruez, Brinkman en Hennis-Plasschaert willen met dit
werkbezoek inzicht verkrijgen in de manier waarop ZTP is ingericht en
hoe ZTP de veiligheid en leefbaarheid aanzienlijk heeft verbeterd. Dit
kabinet zet in op een evenwichtige balans tussen preventie en repressie.
De nog te vormen nationale politieorganisatie zal gepaard moeten gaan
met een cultuuromslag evenals een andere manier van denken, een
assertief optreden en een strenge controle op resultaten. Het is van
belang om helder te krijgen welke maatregelen nodig zijn voor die
noodzakelijke cultuuromslag bij de Nederlandse politieorganisatie. Ook
is het belangrijk om in kaart te brengen hoe de politie kan worden
afgerekend op geleverde prestaties (zonder bonnenquota of iets
dergelijks - het sturen op quota/getallen als die niets zeggen over de
mate van veiligheid of een bepaalde situatie, is immers nogal onzinnig).
Naast de cultuuromslag is ook de wijze van aansturing/SMART- management
een belangrijk vraagstuk. Binnen ZTP wordt het midden - en hoger kader
aangestuurd d.m.v. direct meetbare resultaten binnen specifieke
tijdvakken. Indien doelstellingen (zonder geldige redenen) niet worden
gehaald, heeft dit consequenties. Deze zeer directe wijze van aansturing
kan alleen effectief zijn indien de informatievoorziening pragmatisch,
volledig en correct wordt weergegeven. Met het oog op de huidige stand
van zaken (ICT) binnen politie Nederland kunnen de ervaringen van New
York ook in dezen een welkome bron van informatie zijn. In Nederland
heeft de regering het plan het beheer van de Nederlandse politie
centraal te organiseren. Hierdoor zal een efficiencyslag bereikt worden
en zal het surplus aan capaciteit voor beheerstaken worden gericht op
handhaving en opsporing van strafbare feiten. De ambitie is om de
prestaties van de nationale politie (op termijn) internationaal
vergelijkbaar te maken. Wij willen tot de top behoren. Het
ophelderingspercentage moet daarbij de rode draad zijn. Interessant is
dus om te vernemen hoe, in het kader van ZTP, de verbeterde
oplossingspercentages van de Amerikaanse politie tot stand zijn gekomen
en hoe dit verder is ingebed in het operationele proces.

De leden Hennis-Plasschaert, Coruz en Brinkman stellen de commissie voor
aan de griffier de opdracht te geven een dergelijk werkbezoek voor te
bereiden. Indien de financien voor dit jaar een probleem zijn, zou
mogelijk afgesproken kunnen worden om een voorschot te nemen op het
budget van volgend jaar. 

 PAGE    

 PAGE   1