Preview document (🔗 origineel)

---

BIJLAGE

Deel 1. Begrippenkader

1. De ecosysteembenadering in de visserij

In de visie van het kabinet is de ``ecosysteembenadering gericht op het
zoveel mogelijk nut halen uit de levende natuurlijke hulpbronnen in zee
en tegelijkertijd de gevolgen daarvan voor het milieu te minimaliseren''
(pagina 10 van de visie). Dit is in lijn met de mededeling die de
Europese Commissie op 11 april 2008 presenteerde met daarin haar visie
op de bijdrage van het gemeenschappelijk visserij beleid in de
ecosysteembenadering op het beheer van de oceanen en zeeen (pagina 3
``wat houdt de ecosysteembenadering in?'' van COM (2008) 187). Ik heb
deze mededeling op 3 juni 2008 aan de Kamer gestuurd. 

2. Discards en bijvangsten

Op pagina 10 en 39 van de visie vindt u mijn opvatting over discards en
bijvangsten. Ongewenste bijvangst ontstaat doordat ondermaatse vis van
gequoteerde soorten of vis die geen of weinig commerciele waarde heeft
in de netten komt. Deze vis wordt terug gegooid. Dit is dodelijk voor
het overgrote deel van de teruggegooide vis. Ongewenste bijvangst
ontstaat ook door de vangst van vis die marktwaardig is, maar waarvoor
de visser onvoldoende quotum heeft. Een visser gooit de vis dan terug om
te voldoen aan de regels. 

3. Maximale Duurzame Opbrengst en voorzorgsbenadering

In de MSY-benadering mag de visserij slechts oogsten uit de jaarlijkse
`rente', de groei, van een visbestand (pagina 9 van de visie). Dat kan
alleen als er genoeg ouderdieren zijn om voor die groei te zorgen. MSY
wordt inmiddels gebruikt in onder meer de meerjarenplannen voor schol en
tong. De MSY-benadering gaat verder dan de ``voorzorgsbenadering'',
omdat het doorgaans een lagere visserijsterfte nastreeft. In 2002 is in
het GVB afgesproken om de  voorzorgsbenadering te hanteren voor de
toestand van de visbestanden. De voorzorgsbenadering is erop gericht te
voorkomen dat de bestanden buiten biologisch veilige grenzen komen. Deze
grenzen worden bepaald door ICES en hebben betrekking op de omvang van
het paaibestand en het niveau van de visserijsterfte. 

Deel 2. Overzicht van de toestand van de bestanden

Het onderstaande overzicht geeft informatie over de visserijsterfte en
de visbestanden waarvoor ICES bestandsschattingen uitvoert. Hierbij moet
worden opgemerkt dat de interpretatie van de adviezen internationaal
niet eenduidig is en afwijkingen tussen deze figuren en die van
bijvoorbeelde de Europese Commissie zijn niet uit te sluiten.

Op de overzichtskaarten is een verdeling gemaakt naar ecoregio's (figuur
1) en is te zien of de bestanden zich in 2008 volgens de EU binnen
`veilige biologische grenzen' bevinden (figuur 2). Het gaat hierbij dus
om een momentopname. 

Figuur 1. De ecoregio's. Europa kan ingedeeld worden in acht ecoregio's.
Deze indeling in ecoregio's is de indeling zoals gebruikelijk is binnen
de EU en ICES. De ovalen geven bij benadering aan waar de verschillende
ecoregio's zich bevinden. De regio: `wijd verspreide soorten' is
aangegeven met twee ovalen. Er wordt niet ingegaan op de Middellandse
Zee en de Zwarte Zee, omdat noch IMARES, noch ICES hierover adviseert.

Figuur 2. Status van de visbestanden in 2008. Binnen de EU wordt
jaarlijks een overzicht gemaakt van de toestand van de visbestanden.
Hierbij worden twee criteria gehanteerd. Ten eerste of de omvang van het
visbestand zich boven het voorzorgniveau Bpa bevindt, en ten tweede of
de visserijsterfte zich onder het voorzorgniveau Fpa bevindt. Indien aan
beide criteria voldaan wordt bevindt het bestand zich zogezegd binnen
``veilige biologische grenzen''. In de figuur staan de door de EU
beoordeelde bestanden per ecoregio die zich binnen de veilige grenzen
bevinden (groen), zich daarbuiten bevinden (rood) of waar niet genoeg
gegevens over bekend zijn om een dergelijke uitspraak te doen (wit). Dit
alles op basis van de bestandschattingen uitgevoerd in 2009.

 Tweede Kamer, vergaderjaar 2007-2008,  22 112 nr. 657

 PAGE   2 

 PAGE   1